Nefesim Tutunsun Nefesine
Bilmiyorum ki?
Hangi şehir sus pus kalacak çığlığıma Yada hangi gece gözlerini getirecek aklıma Şu zifir yokluğunda Söyle; Kaç kuşak atlaması gerek yüreğimin Yada kaç zehri düşürmesi koynuna ölmek için Zaman sende son bulmayınca Bu kaçıncı duruş Bu kaçıncı senaryo anlatın bana Hayat artık kör bir ipin ucunda İp ise boğazımda Karanlık bereketi ile düşse de kirpiklerime Gamzene süzülen mavi göğümden sana hediye Hadi; Efkârı dibe vurmuş bir nargilenin tadında bul beni Gece gözlerindeki duman perdesi çekilsin geri Hadi; Nefesim tutunsun nefesine Soluk alışlarımız can bulsun bedenimizde Sonsuz bizde son bulsun, bizde göklerde 08/02/2010 10;20 eMİNE |
Birkaç yazım hatası dışında, şiir kusursuzdu.
Ve şiir demlenince okumak ayrı bir tat e-mine.