SEN DE GÜLMEYESİN
SEN DE GÜLMEYESİN
Bir yudum sevgiydi senden istediğim Yıllardır beklediğim,özlemini çektiğim Biraz anlayış,biraz hoş görüydü beklediğim Esirgedin benden mutluluğu ,sen de gülmeyesin Benim duygularım seni de kaplasın Sevdava düşesin ,sevip sevilmeyesin İçin için ağlayıp,benim gibi kahrolasın Gözyaşlarını içine akıtıp yavaş yavaş eriyesin Esirgedin benden mutluluğu sen de gülmeyesin Senin de yarınlarından umudun olmasın Düşlerin ızdırap içinde kıvranıp sabahlayasın Saçını yolup benim gibi pişmanlık duyasın Ağlayıp iç çektikçe beni hatırlayasın Esirgedin benden mutluluğu sen de gülmeyesin Çektirdiklerini çektiğini bilesin Ahımı üzerinde beş vakit hissedesin Değerin kalmadı artık,bunu bilesin Esirgedin benden mutluluğu sen de gülmeyesin Mehmet Zafer |
Değerin kalmadı artık,bunu bilesin
Esirgedin benden mutluluğu sen de gülmeyesin
Sitemli yüreğinizden dökülen duygular yakıp geçmiş.
Güzel şiirdi.Selamlar.