KAYIP CESET:CHE
Ernesto Guevara de la Serna"
Biz kısaca Che Guevera deriz ona, Ağzında Küba purosu, Ve saçlarında kır vardı. Heybetiyle en son görüldüğü yermiş Yuro kanyonu, Sonra yakalayıp vurmaya götürmüşler, Yaşamasına da izin vermişler bir gece daha, Bir gece daha hayata mahkum etmişler, Kurtuluşuna ermeden önce. Nasıl kıydılar sana Che? Nasıl yaptılar bunu sana? Seni nasıl da vurdular? Senin daha yaşaman gerekiyordu. Çektirdiğin acıları görerek kahrolman, O lanet bedenin her an hayatın yükü altında, Örümcekli beyninin ahlarla ezilmesi gerekiyordu. Öldürüp de kurtardılar seni bu yükten... Doktor diplomanı fırlartıp atmasaydın, Yaşam kurtarıp, Yaşamanın değerini öğrenseydin, Ayaklı bir ölüm makinesi olmazdın belki, İyi bir doktor olmandan da geçtim Yoldaş(!), Belki önce insan olurdun... Acı çekmen gerekiyordu Guevera, Pislik gibi yaşadın ve sifonun çekilmesi gerekiyordu ardından, Ama öldürmeden, Yavaş yavaş... İnlete inlete... Yalvarta yalvarta... Sana kucağını açtı mı Lenin? Marx -Hoşgeldin en büyük destekçim.- dedi mi? O haşerat sesiyle Stalin; -Şeref verdin Yoldaş- dedi mi? Öldürdükten sonra cesedini ne yaptılar, Bunu kimse bilmiyor. Mahsus kayıp ettiler ölünü, Tıpkı senin, Haysiyetini kayıp ettiğin gibi. Sana bir şey söyleyeyim mi? Ben cesedini bulmak isterdim, Bulup bağrıma basmak isterdim, Kalp dediğin nasıl bir şey göstermek için, Ve cesedini bulmayı çok isterdim, Bulup da bayrak direğine asmak isterdim, Senden sonra gelecek köpeklere ibret olsun die... *Hercaî* |