bahar sevinciyle
daldan dala uçan kuşlar gibi
pır pır eden yürekle
sevgilimi gördüm bugün...
altın sarısına boyamış saçlarını
dökmüş omuzlarından göğüslerine
canıma can katan gözlerine bir baktım
güneş görmüş buzlar gibi
erim erim eridim
ne şiirler
ne mektuplar okudum o gülüşünde
İçin için içimi çektim
için için eriyip tükendim bugün ...
uzatıp ellerimi
sarı saçlarına sürmek
parmaklarımın ucuyla tenine dokunmak
vücudunu vücuduma sarıp
sıcaklığını yaşamak
öylece kalmak istedim...
yemin etmiş aşıklar gibi
karşıdan karşıya yutkundum
boğazıma tıkandı tükürüklerim
"SEVİYORUM" diyerek haykırmak istedim
söyleyemedim...
eliyle kapattı ağzımı...
"biliyorum... ama daha değil..." dedi bana.
uzun uzun seyretti gözümden akan yaşları
sildi iki paş parmağıyla...
"zaten biliyorum, ne gerek var ...?" dedi, bana.
sonra da parmaklarının ucuna kondurduğu öpücüğü
uzandı dudaklarıma yapıştırdı...
Yine deprem oldu vücüdümda o an
yine alerler sardı damarlarımı
yine karardı dünyam, karardı gözlerim
dönüp de arkasına gitti yoluna.
Sandım ki ölüyorum...
Gözlerimin kapandığını hatırlıykorum.
açtığmda gözlerimi gördüm ki
yatağımdayım
ve de yapayalnız...

02.02.2010
Suat TUTAK
(Yeni şiirlerimden)