Seni, misafir ettim yazgıma
Kaçak yazgılar inşa ettim ömrümden
Hapsolsam da kaderime
Düşlerini görmek için yattım uykuya
Sanki kaçıp
Muhbirliğini yapacakmış gibi kaderimin
Çekiştirdim göz kapaklarımı
Kilitledim kuzguni bakışlarıma


Seni, misafir ettim yazgıma
Kaderimin en taşlı yolunda
Senli duraklarda soluklandım bilmeden
Tutunduğum ipleri kestim bir bir
Hayatla arama seni yazdım
Yandıkça köprüler
Ömrümden kim bilir kaç taş çaldım


Sessizlikten ördüğün duvara
Şarkılar yazdım hep
Kurşuni sözlerin boyadıkça geleceği siyaha
Arasına
Tozpembe fırça darbeleri attım
Sonra
Düşleri sisli bakışlarını
Közlerinden yarattığım ateşinle dağıttım


Seni, misafir ettim yazgıma
Nabzı ölürken aşkın
Ab-ı Hayat’ından damla damla içine akıttım
Gözlerin buzdan bir denize daldıkça
Çaresiz
Umutlarımdan bir korku yarattım
Öfkesine senin adını yazdım


Seni, misafir ettim yazgıma
Kaderim mühürlerken seni
Sen sayfasında koparıp attım geleceği
… ve
Avuçlarım halâ suçluluk kırmızısı…



Yasemin ELMAS
2010 / Ocak