SEVDA / damladıgönlüm bin kez çağladı sen benden giderken kalbim çırpınır durur kederler içinde koşarken seni içimde kimseler bulmasın diye saklarken sevdim karşılığı olmasını düşünmedim yaşarken -gözlerimiz birleşti seninle son defa ardından bakarken -bülbülün güle duyduğu aşkın nağmesi içimizden dökülen sevdam yüreğimden damlar yudum yudum bal gözlerinin ufka dalan yeşilinde kayboldum sendin yüreğime ateş korlarda düştün içimi doldurdun akan gözyaşım sevdana süzülürken seni yanımda buldum -içimizde titrer gökkubbe şahittir birleşir hüzünlerimiz -düşen her damlada donar yüreğimiz boş kalır ellerimiz özlem çeken yürek nasıl olursa sevda yolunda uykusuz gecelerde sabahlar akşama kavuştuğunda dem vurur kurumuş yaprak misali savrulduğunda bembeyaz umutlarıma düştü karanlıklar ayrıldığında -senin gittiğin gün her güzellik birlikte gitti -elveda derken, ardından bu yürekte bitti Nurcan Altın 26/01/2010 gitmek yetmiyor bıraktığın yaralarıda uykusuz geceleride giderken götür, kalmasın hüzünler tek başına bana, ben bensizliğimle kalayım bomboş hayallerimde ufka dalarak.... |