sen
sen hiç bir gece vakti vaz geçtin mi kendinden,
bir sese takılp kaldın mı yılarca, sokak sokak dolaştın mı gece ayzında, elerini kaldırıp semaha kesilsin bu çıglık ses, kesilsin bu bogucu heves, ve terk etsin bu ruh bu bedeni dedin mi? işte ben şu an tam da bu noktadayım, tamda acının ortasındayım, ne kadar sevdiysem o kadar yanlız kaldım, şimdi parmaklarımın kalmele oynaştıgı, bir anı yazıyorum bu gecenin gözlerine, dolu gözlerle yürüyorum ay ışığına doğru, damla damla gözyaşı bırakıyorum her sokağa, ve şimdi ardımda bir sen birde ecel, sana gelsemde sonum toprak, gelmesemde sonum toprak, artık çek gözlerini gözlerimden, öyle çek ki ne seni hatırlayayım ne de... tamda böylesine vazgeçtim vazgeçtiklerimden. artık gitme vakti, rıhtıma yanaşmış gemi, kusura bakma bu gece tek kişilik yer kalmış. hoşçakal gece yüzlüm, sana ve sana ait olan herşeye elveda. |