GÜNEŞİN BATTIĞI YERDE
Her akşam bir kuş öter bağlarda
Güneşin ufku yardığı yerde. Bir kız geçer umarsız, etekleri savruk Bilmez ki âşık gencin yüreği yanık Şarkılar gibidir, akar gider su gibi Yaktığı yerleri görüp gurur duyar gibi Her akşam bir vapur uğrar sahile Yolcusunu bırakmış gibidir gurbete Hüzün ne çok yakışır güle, sinmiş üstüne Tablodur sanki kirpikleriyle gözlerinde Dudaklarında neşe gelse de dile Söz dinletemez bilir gönüle. Yaktığı kadar yanmıştır aslında Dönemez bir türlü aslına. Her akşam bir martı uğrar sahile Acıları dindirmek ister gibi gelir Uzatır başını, yağmur dinmemiş bulutlara Dalıp gider sonra uzak diyarlara. Meltem midir esen yüzü serinleten Yoksa dost gülüşü müdür gelen Anlamaz kız, ufkun kızıllığına dalarken Kanayan güneş mi yoksa başa gelen mi? Her akşam bir kuş öter bağlarda Gözleri, güneşin battığı yerde. M.S/2010 KAHRAMANMARAŞ |