Tanrı kimleri korkutur?
Kimleri ateşin içine çeker,
Hangi kırılgan duygularda kalmış
Çözümsüz düşünceleri,
Sonsuzluğun lanetidir diyen yüreklerde
Sahipsiz bırakır.

Aciz saplantıların
Isırdığı yalnızlıklar,
İsyan etmedi mi?.. Hayata
Ruhunda ki ilk isteğe karşı
Boyun eğerek ve savaşmadan.

Yenileşen dünyanın
Kapıları kapatılmadı mı?
Merhamet ve vicdan duygusu
Mahsur kalmadı mı?
Nefsin yaman atılımlarına.
İyi fikirler töhmet altında kalmadı mı?
Kötü sahiplenmelerin elinde kokuşarak.

Aklın hüküm kıldığı
Bedenler ayrılmadı mı?
Başka bakışları kazanarak,

Bu nizama ve doğaya inat
İnsanlık değilmiydi düşmanca başkaldıran,

İradeler çekilmedi mi?
Zevkin yatağına,
Koparılmadı mı tertemiz aşklar
V e yürek birliktelikleri,

Mevsimler inat etmedi mi?
Şeytanın hayalini taşıyanlara
öfkesini kusarak,

Neşeli yapılardan
Ağlayan gözler varedilmedi mi?
Fakirliğin kucağına itilerek.

Sus! diyor artık yorgun yüreğim
Uslanmadı uslanmayacak
Zamanın kötü çocukları,
Ölüme kanat çırpan
Mekansızlar sarmış her yanı.


Başımı semaya çevirdikçe
Tanrıya olan yalvarışım,
Ne olur, kıymetli zamanların gölgesinde,
Güzel bir yaşam ver.

Sana açılan
Ve ram eden yüreklere.

Ama içimizi dolduracak
ziyansız saatlerimizide
Sanata bağışla.


Nevzat TAŞKIRAN
23-01-2010