MATEMLE ÖRÜLMÜŞ ZAMANA İNAT
Ruhumda ki ilahi duygunun
Şuursuz isteklerime Güzel fikirleri ilham edişi, Hileye müptela olmuş zihniyetimi Şeytanın hususi kullanımından Kaçırmak içindi. Etrafımda yükselen Binlerce güzelliğin, Ruhumda yaydığı Zevkli dalgalanmalar, Hayallerin içinde Kavuşamadığım dünyaları Duygularıma yükledikçe, Matemle örülmüş zaman İçimde hiç bitmeyen Yabancı acıları doğurdu. Sonsuz sevdaların Bağışlanmadığını bile bile, Sevgilerimi hep Kaçak rüzgarların koynunda yatırdım, Yarım asır boyunca. Karanlığımı hançerleyip Kabusum da fışkıracak ışığı Yüreğime geçiremedim. Havası kaçan ömrüme Meze ettiğim çocukluk, Şimdi öksüz haykırışların Avucunda titreyen Zavallı bir kuş gibi. Ufuklarımda koruduğum Zamanları taşıyamadım Kısıtlanmış özgürlüğüme. Bütün korkulara inat Kaç uçurumun kenarında Derinliğe kulaç attı bu deli aklım, Kaç yalnızlığa terkedildi Nefretle köpüren yüreğim, Kimin cesareti var Çıksın... örtsün. Beynimde türeyen Canavarın üstünü. Yenilmedim yenilmeyeceğim Bütün dünya duysun Ve hatta kaybolup gidenler dahil, Bu boşluğun üzerime yüklediği Gizli sarsıntıları Güzel günlere boğacağım, Gül kokulu köşklere Yorgun bedenimi yıkıp Aşk mevsimini yeniden yaşatacağım, Yaşama arzusunda kıvrılan Yeni bir ruhun Meşalesini yakacağım, Öyle ki gönül kapıma Göklerin parlatıp attığı mavilik Denizlerin sahile vurduğu inci Ve kıyameti koparacak kadar güzel bir kadın gelsin, Şeytanın esamesini Bu yalancı dünyadan siler giderim. Hileye müptela olmuş gölgemi Tanrı sevgisiyle besler, Güzel fikirlerimi Aşk yangınında eritirim. İlahi duygumu Şuursuz isteklerimden Ebediyete kadar korumak için. Nevzat TAŞKIRAN 08-03-2010 |