it kadar büzüldüm
suyun yüzüne çıkan yağ misali
her ortamda göze batarım o günde her zamanki hallerimden di ulan durduğumuz yerde belaya batıyoruz yine göze batmışım ama bu sefer güzel bir göze bir değil bir çift yalan olamasın sevişken bir şeyler belirmişti içimde gözlerin sahibi halimden şıp diye anlayıvermiş "hiç kimse bana uzun zamandır öyle bakmamıştı" deyivermişti be olum ordan anladım mevzuyu bir çift göz sonradan hayatımın penceresi oluvermişti kilometreler aşıyordum her hafta sonu patronuma on numara yalanlar düzmece hikayeler en sonunda sıkmıştı "seviyorum ulan" demiştim ona da neyse ki baba adamdı, anlayışla karşılamıştı... ateş bacayı sarmış derler ya ne bacası ne sarması ev yanmış ulan ev istanbulun tüm itfayeleri yangın orucunda suları yetersiz fazla sürmedi, bu da diğer sevdalar gibi sönüp gitti, puff... unutmamı diledi şair unuturmadı şiir böyle bişey işte neyse ulan bizim kitabımızda yanlış olmaz ağlamaksa hiç yakışmaz amma salladım yine icabında bırak lan işte ayazda kalmış it kadar büzüldüm kobalt bir iki şey sölim dedim şiir falan hikaye akşam akşam maksat maneviyatımız gevşesin harbi acıdı ulan |