Sus ki yaşayabilesin...
Ağla küçük çocuk
Ağla ki büyüyebilesin, Beşiğinden inmeyi şans bil bir kere Yada emeklemeyi iki ayakla iki elle Artık kefende oluyor, O çok sevdiğin mavi battaniye Ağla küçük çocuk, Ağla ki anlayabilesin Soğuk bir dünyada doğduğunu Taşın sert,bazı kalplerin daha sert olduğunu Savaşın gölgesininde ateşten olduğunu Bil çocuk, Şimdilik bir tek senin masum olduğunu Ağla küçük çocuk Ağla ki duyabilesin Bombolar inerken çamurdan,taştan evlere Hiç oynuyamayacağın arkadaşlarının üzerine Dinlemelisin horultuları, Ninni gibi gelir çığlıklar Sana bahsettiğim taştan bozma yüreklere Ağla küçük çocuk Ağla ki görebilesin Hiç kimsenin eşit doğmadığını Yada ten renginin seni daha eşit kıldığını Yarının enkazlar arasında yaşadığını Anla çocuk, Sana barışı sunan ellerin seni yaktığını Ve dünyanın sadece susup,baktığını... Ve şimdi sus küçük çocuk, Sus ki yaşayabilesin... |
Yada ten renginin seni daha eşit kıldığını
Yarının enkazlar arasında yaşadığını
Anla çocuk,
Sana barışı sunan ellerin seni yaktığını
Ve dünyanın sadece susup,baktığını...
Ve şimdi sus küçük çocuk,
Sus ki yaşayabilesin...
Kutlarım değerli Şairim, kimseler görmemiş bu güzel dizeleri heralde, sevgi ile....