Çünkü daha çok bakman gerek semaya
Çok beklemen gerek ellerini açıp duaya
Neyi beklediğini bilmeden yıllarca
Daha çok uzaklara dalmalı gözlerin
Pencere pervazlarında çürümeli dirseklerin

Güneşi batarken görünce ağlamalısın mesela
“Bugünde bulamadım seni” demelisin
Güneş senin için battı bugün, bilmelisin
Yalnızlığı bir yorgan gibi üzerine bürümeli
Isınmak için gemiler yakmalısın
Gündüzler hüzünlerine perde kapamalı
Akşam olunca da perdeler tekrar aralanmalı

Ama dahası;

Ardından baktığım gibi senin
Ardımdan bakıp diyebilmelisin
“Bir zamanlar sen benimdin”
İlkbahar yağmurları ıslatırken saçlarını
Ilık ılık sonbahar akmalı gözlerinden
Bir şehir batmalı yüreğinde
Gün batımı gibi, seni de alıp bazen

Gözlerin hep parçalı bulutlu bakmalı
Sen saniyeleri saniyeler seni saymalı
Ve ile başlamalısın artık cümlelere
Bir öncekini onun sayarak
Yollar giderek uzamalı sensizliklere
“Başka bir gün belki” diye avutarak…

Sonbahar yağmurlarında kalmalısın bazen
Sayfalar dolusu hicran şiirleri yazmalısın
Hiç okunmayacağını bilerek yıllarca

Bazen “Bir yeşil çam filmine ağlar gibi”
Sevdim seni demelisin
Bazen “Temmuz güneşinin altında üşür gibi”

İçi boş bedenler sevmelisin bazen
Vitrinlere bakan öksüz bir sokak kızı gibi
Sırılsıklam “Sen” kokmalısın
Bir yaz melteminde ansızın o geldi sanmalısın
Diş perilerine inanır gibi
Çektiğin çilelere gülüp, gün saymalısın
Işığa uçan gece kelebekleri gibi
Bazen ona koşmalısın, bazen de “O”nda yanmalısın…




İşte o gün;

Kimsesiz bir tan vaktine yürümeyi
Her şeye rağmen ıhlamur kokularının sevincini
Ağaçlara sarılmayı, ağaç olmayı dilemeyi
Islak kaldırımlardaki sonbahar ezgilerini
Vefalı aşkları,aşıkları
Köşe başlarındaki öksüz çocukları
Sararmış takvim yapraklarını belki


Ve belki de;
Her sabah gözlerin için uyanan bu adamı
Anlarsın…



Müzik:
Evanthia reboutsika- another day

Yazan:
Mehmet Uğur ŞAHAN