GÖLGELİ Bakışlarınaynadaki, gölgemden korktum korktum sevdamın ellerine düşüşünden sararan duygularımın donmuş kokusunda gideceğini bile bile seni sevdiğimden karanlığının yansımasında aydınlandım korktum bakışlarının bakışlarıma değişinden -neydi beni senin asil sevginde kılan -neydi gideceğini bilerek içimi ısıtan sabretmeyi kale duvarı gibi sır sayan kum tanelerinin savruluşunda seni asil kılan gül damlası değmiş gülüşlerini hayran bırakan korktum terazideki tartılışımdaki ağırlığımdan set çektiğim hayatıma zincirlerimi kırışımdan gölgeme vuran haşin yüreğimin buğusundan -neydi düşen yaralarıma sendin armağan -vurgun yesemde sızısında sevdamdı ağlayan takılı kaldı yıpranmış yüreğimde ismin kursağımda, acı bir yutkunma, tıkandı nefesim tufanda dağılan her bir çöp gibi savruldu bedenim hazin bir sondu sevdamın savaşını kaybedişim yitip giden duygularda sensizlik benim herşeyim sahibsiz değilim artık hayallerinde tutundu ellerim -neydi beni öksüz duygularda bırakan -neydi senden kalan kırıntılarda içimde...aşk kokan n.altın 11/01/2010 |