Gömüyorum gece vakti Uzak bir köyün izbesine Gömüyorum ellerimin gölgesinde Eskiyen her vakti…
Az evvel girdiğim eşikten Kederim çıkıp gidiyor Peşi sıra gülüşlerim Günden kalma haliyle Kâr kalıyor yalnızlığım…
Yalnızlığım… Seviyor üşüyen tenimi Bir başıma bu evin Her köşesinde Gasp ediyor sanki gözlerimi
İlk kim sevmişti diyorum, İlk kim? Komşu bahçenin kuytusundan Hiç sokulmadan öylece uzaktan Cömert bir aşkla İlk kim sevmişti seni… Ilık bir güz akşamında Yakınına varamadan…
Ya şimdi… Görse tanır mı Bilir mi vurulduğu gözlerini Ya şimdi… Bunca eskimişken Son bir daha Isıtır mı üşüyen ellerini…
…
Bir gece vakti Sildim, Sokak lambalarından yadigâr Ayrı düşmüş, ikiz gölgemi…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
MİNNET şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
MİNNET şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Minnet ,aradım ,şiir de tek bir yerde bile geçmemiş ,hani genelde şiirin içinden bir kelime(bazen bir cümle)alınır ya başlığa ustalık bu olsa gerek sevgili asran ,ne anlam yüklenmiş tastamam varamasam da ki şiirin manası şairin karnındaymış madem ,başlık ve açılımı dizeler yalnızlığa dair düşenlerdi.Kasvetli bi keder üzerimde ,acının dibine vurmuşum ,bir hafta sonra okuduğum sizin şiirinizdi o da yalnızlığa dair.Sevgimle asran teşekkürümle bir de saygım.
Bir Farid FARJAD bestesi kadar sarıp sarmalayan dizeler... O keman herbirimizde bir yerleri kanatıyor ama biz bu kadar güzel dizelere vuramıyoruz ahvalimizi.
şiir sarmadı beni asran...
ÇOK SARDI...
:)
-kızmak yok...