Gri bir sevda odamda sigaramın ziftine karışır
Ellerim uzanır hayaline sızılı belki biraz ürkek
Yanık türkülerim var benim gittiğinden beri
Yarına ezberlediğim ayrılıklar artık ruhumda bir senfoni...
Sevdim ben yine de seni tüm ihtimalleri hiçe sayarak
Ezberledim o kelimeyi "yar" dedikçe döküldü dilimden ayrılık ezgileri



Oysa ne çok mavi biriktirmiştim sana dair
Ne yeminler etmiştim çaresizliğime küfür olsun diye
Dikiş tutmaz bir yara var sol yanımda
Hayalin yorulup düştüğü zaman içimde kanayan...
Gece düşük yapınca bir yıldız kayar ellerime
Ölü mevsimler toplarım tuzu yanık düşlerimde...



Sabır ilaç olmaktan çıkar ruhumu iğnelemeye başlayınca özlem
Ben yine de severim seni boğazımda kalma ihtimalini hiçe sayarak
Kaç enjekte nefes olur damarımda gözlerin
Hangi kimyasal temizler yüreğimden izlerini bilemem
Çözeltiye yatırdığım yalnızlık tortusu çöker dibe
Ve ben uykusuz
Ve günahkâr
Ve savunmasız açarım ellerimi hakka...



Gece güne dönmekte
Gün her rüyayı zifire peşkeş çekmekte...



Her yerde ararım çareleri
Sorulara takılınca zihnim o an belirir siluetin...
Usuma yüklerim bilinmeyen ne varsa
Hesaba oturur ruhum yıllarla
Söyle bana,
Ne eksik ne fazla...



Yalan olmuşsun heyhat!!!



Zamanın koynunda bir yılan
Zehrini katre katre akıtan soysuzluğa
Bir günah ellerin
Hangi su temizler günahını?
Hangi güneş ortak eder sıcağına seni
Hangi gölgeden serinlik umar bedenin
Sen, sen toprağın bile kabul etmediğisin...



Sen fikrimin ince zatı,
Güneşi hiç mi görmezsin!!!