İki yıldan bu yana yazmakta olduğum ve geçen Ağustos’da bitirdiğim 78 kuşağının yaşamından bir kesit ve özellikle de 12 Eylül Askeri darbe dönemini anlatan şiir tekniği ile yazılmış bu romanımın bir kısmını tefrikalar halinde sizlerin beğenisine ve eleştirilerine sunmak istiyorum. Yaşı uygun olanlar o günleri hatırlamış olur, bilmeyenler de öğrenmiş olur...


BİR SİLİNDİR GEÇTİ ÜZERİMİZDEN
Şşşşiitt, sesiyle geldi kendine
bakındı ötesine
berisine
bu ses
yabancı değildi
öne doğru eğildi
gördü ki hiç kimse değil
kendi gölgesiydi
ona böyle seslenen.
En umutsuz anında
can katar gibi canına
ses veren.

Durdu,
düşündü o an,
insan,
insan olduğu andan
bu ses miydi acep
ilk duyduğu insandan?

Hatırladın mı beni
yıllar, yıllar önce seni
bir tramvay durağında
gençliğinin ilk çağında
durdurup konuşmuştum
doğrusu,
artık benimle dost olup
ikrar verip
konuşacağını sanmıştım.

Hatırladım, dedi Seyit
balcı’nın oğlu Seyit
biraz da utanarak
gölgesine bakarak
ve o an
gölgesini kaybetmemek için
gözlerini gökyüzüne dikti
güneşin bol olduğu bir noktaya gitti.

Siz farkında olmasanız da, dedi gölge
yıllarca izledim
dinledim sizi
yani ikinizi

Kimlerden söz ediyorsun?
Senden ve benden başka
kim var burada? dedi
balcı’nın oğlu Seyit

Bunca yıldır anlamamışsın
farkına varmamışsın
dedi gölge
Senin diğer eşinden
parçalanmış kişiliğinden
söz ediyorum
Bak bana,
bir taneyim işte
içim dışım bir benim
neysem o’yum
Hiç değişmedim
gümüşe
altına
suya
toprağa da düşsem
değişmez benim rengim
yani demem o ki efendim,
sen kendi içinde
ikiye bölünmüşsün bence
ve bu yüzdendir ki
mutsuzluğu hak ettiğini sanıyorsun
kendince
ve bu yüzdendir ki
tutunamadın bir dala
devam edemedin kavgaya
öyle değil mi ama?
Ne işin vardı senin
yıllarca karşısında direndiğin
bu Kapitalist sistemin
sıcak
kuş tüyü yatağında
ve de rezaletler batağında?

Henüz yeni açıldı dilim,
güneşli günlerdeki arkadaşım
balcı’nın oğlu Seyit’im.

Daha neler neler anlatacağım
seni
sonuna kadar eleştirip yoracağım.
Sırası geldiğinde
haklı olduğum yerde
yerden yere vuracağım.
Alınmadan,
darılmadan
yok olmadan
beni dinleyecek
kendinle hesaplaşacaksın
geç olmadan.
Çünkü, anlatılacak olan
senin hikayendir
bu hikaye
tekmili birden
Balcı’nın oğlu Seyit’indir.

Bu memleketin ahvali
tam da senden sorulur Seyit.
aynı hikayenin içindesiniz
ne sen onsuz
ne o sensiz
sen ve memleket birsiniz
etle tırnak gibisiniz
günahıyla
sevabıyla
bu memleket
bu millet
bu illet
senindir
senin eserindir.
konuştukça
dertleştikçe
gördükçe
anlayacaksın dünü, bugünü ve yarını.
bu dün
bu bugün
bu yarın senindir
milletinindir
memleketinindir.
Her insan ülkesinin ve tarihinin bir parçasıdır
senin olduğun gibi.
Gel istersen
üşenmezsen
bir yolculuğa çıkalım seninle
hesaplaşalım önce geçmişle
oturalım gelecekle
Var mısın?
Geçmişle hesaplaşmaya
kararlı mısın?
Bak, anlatayım sana her şeyi
döneyim elli yıl öncesine
köyüne
gençliğine
Sen sadece kulak ver ve dinle
çünkü bu uzun bir hikaye...

DEVAM EDECEK...