Bencil...
Ben bencilim, bulaşma bana
mutsuz ederim senide kendime yaptığım gibi Önce beni dinlesinler isterim derde derman olacaklarsa elbette aramam kimseyi, beklerim aradıklarında da kızarım önce hangi dağda kurt öldü işin mi düştü yoksa aradın, diye paylarım bir güzel. Soru sorarsın sonra sen hesap sormayada kalkarsın tepemin tasını attırırsın kırarım kalbini bak diyorum işte, bencilim ben Eleştireyim deme sakın beni ben eleştiriyorsam nimet bil okuyorum geziyorum yazıyorum o kadar müşterilerimden para alıyorum bu iş için sen dostumsun diye bedava iyi dinle ne dersem, not al hatta işine gelmiyorsa yaklaşma bana Yalnızlığımdan sana ne, hem kim yalnız değil ki gece olunca? Perde kapanınca eve yalnız döner baş aktörlerin hepsi, dam ve jöndamlar bir başına karşılarlar sabahı kalabalıkta çekilmiş fotoğraflarına bakarak yudum yudum içerler geceyi tükenerek tüketirler zamanı ve bir başına beklerler ölümü. Sen bak işine, dön kalabalığına mutlu ol olabilirsen, ben bencilim gördün ve bildin işte... 14.55 - 2 Ocak 2010 Başakşehir - İstanbul |