Mum ışığıAcımasız itiş-kakışlar Feri gitmiş bakışlar Ürküten sessizlik Duyulmayan çığlıklar Sınırları zorlayan Acayip çılgınlıklar Bıçak kemiğe dayanmış Üzüntü, had safhada Umut, dağın ardında Nerde aklı selimler Hani doğrular, eminler Kim duyacak sesleri Kim bulacak çareyi Kim gösterecek yolu Bütün sözler bedbin Ortam zifiri karanlık Bezdirdi karamsarlık Zindanda ağlayan gözler Bilmem görecek mi Bir umut ışığı Doğacak mı güneş Bitecek mi özlem Sızacak mı bir gün Sızacak mı, gün ışığı Hasretiz aydınlığa Nerdesin ey ehli basiret Yakın, gitsin karanlık Yok mu? Yok mu? Yok mu bir mum ışığı… Abdulkadir GÜLLÜ 26 Aralık 2009 |
Güzel bir şiir okudum kaleminiz daim olsun,saygı ve selamlarımla