MOR
kırılmış dalı yeşil kanıyordu
yüzünün kafesinde kırmızı düş kıpkızıl yanıyordu bir gözüm kıyamet bir yüzüm mordu haksızlık bu mor ezik sessiz içli ne anlamak istedik ki hayat zulada demleniyordu yalnızlık tanrısı masum hane/de yalnızlığı yüzümüze yazıyordu insanım yanlışım imkansızım çeçen kızıyım kış günü huzuruyum kırmızı üstüne mor mora haksızlık bu rengin özesmi |
tebrikler...
elif ergin tarafından 6/3/2007 7:15:20 PM zamanında düzenlenmiştir.