Annem, Anneciğim,(Allahın kurduğu bu düzeni ellerinle bozan sensin, Verdiğin eziyetleri bu dünyada çekeceksin…) Annem, korkuyorum annem, Neden gökyüzü görünmüyor? Nerede parlayan yıldızlar? Nerede Ülkemin üzerine doğan güneş? Gündüzüm gecem birbirine karıştı, Gece olmayacak mı? Uykuları özledim, Sabah olmayacak mı? Kırlarda koşmayı özledim annem. Annem, korkuyorum ben annem, Ellerinde silahlarla, kim bu kirli yüzlü adamlar? Niçin buradalar? Buraya ait değil ki onlar, Neden kapımızı kırıyorlar? Bunlar mı babamı vuranlar? Annem titriyorum annem, Dizlerim taşımıyor beni, Top sesleriyle aydınlanıyor gece, Neden ateşler içinde Felluce? Nerede ağabeyim Ahmet? Ya kardeşim Muhammet Orada, orada yerde yatıyorlar, Yerler kan revan, Neden bizi duymuyorlar? Neden tekmelediler seni? Görmediler mi karnı burnunda halini? Annem, anneciğim, Nereye götürüyorlar beni? Ben daha küçüğüm ama sizde yok mu bacı ana, Ne yapacaksınız bana? Anneciğim bunlar nasıl varlıklar, İnsana mı bürünmüşler ne? Hani dinimiz ayrı Allah’ımız birdi bunlarla, Hani bunlarda birer candı, hani bunlarda, Yüce Rabbin yarattığı birer İNSAN’DI 8.12.2006 / Gürpınar Ekrem KAZAN |
Bu güzel şiiri ve çok değerli şairini yürekten kutluyorum… Selam ve dua ile