Kokun hasrete çalıyor
gel yamacıma,
fısıltılarım ulaşmıyor söyleyeceğim bilindik bir tarafı hayat, diğeri ölüm önemli olan gidebilmek dimdik varsın saçlarım koklasın toprağı sinsin kokusu vicdanına öyle ki, korkarsın kalmaktan ve kaybetmektir, daldaki son yaprağı ellerini yıkarsın ruhundan silinmez ihtiyaç ağlamaya, ana kucağına yazdığın vakit umudu gömülür derine, özlemdir sonuçta, çogalır yırta yırta ve tek sever insan aşk kimseye bölünmez çelimsiz düşler gördüğün an hatırla beni, uyanmaya yakın saatte sayıkla en güçlü duanı seni de beni de affetsin zaman eridi sesim gerisini günlüğümden oku köşesini kıvırmışım mutluluğun örnek gösterecek kadar degil terleyene kadar yazdığım kalemin hatrına katlandığım bu koku umuda hoşçakal deyişimdi Şahika Güray |
KUTLARIM...