Ve ben...Sesi kısık bir melodi yükselir ,göğümün göz yaşlarına Kulaklarımın kuytuları çınlar siyahında Aşk sızarken içime benden habersiz Gece karanlığını da bırakır onunla Ve ben yetmezlerimin ucunda küçük bir damla Korkularımın tınısı dönüşür bir çığlığa Yarım yamalak kalırım ortalıkta Zaman, usul usul bırakırken geçmişi Soru işaretlerini salar üzerime gelecekten yana Ve ben açlığımın son lokmasında küçük bir kırıntı Hayallerimin elinden tutup çıktım bir yola Yüreğimin kuraklığına yağmur Gecelerimin karasında bir ay ışığı yetecekti yarınıma Uzatmadın ellerini Fukara yüreğimin kokulu nefesiyle firardayım şimdi Ben bir adım daha atacak hali kalmayanım Ve ben sanırım az önce inandıklarımın umudunu tükettim. Başladığım yere geri döndüm. 14/12/2009 10;30 eMİNE |
Ve ben sanırım az önce inandıklarımın umudunu tükettim.
Başladığım yere geri döndüm
HERZAMANKİ TADINDA GÜZEL DİZWELERDİ.YAZAN YÜREĞİNE VE KALEMİNE SAĞLIK DEĞERLİ DOSTUM.KALEMİN VE DUYGULARIN DAİM OLSUN.SEVGİ VE SAYGILARIMLA...RUMUZ4300