Elleri cebinde,
Üstünde senelerin kokusu sinmiş pardüse,
Kafasında bin bir dert,
Adam.

Sonra kadın,
Elinde güller,kırmızı…
Yağmurun altında,gözlerinde yaşlar.
Ağlamamış,
Yalan.

Seneler öncesinden tanışırlarmış,
Sevmişler,
Sevildikleri malumunuz…
Sonraları ayrılık…

2 portre,
Yan yana anlamlı,
Ayrı,
Hasretkar …

…

Buket

Sensiz bir dünya yaşanılan,
Adını unutmuşuz,
Varlığın silinmeye yüz tutmuş,
Katlan diyorlar.

Ne dünüm var aklımda,
Ne de bugün,
Yarınımdan habersizim,
Alışırsın diyorlar.

Feryadım,figanım kendime,
Dert olmadım kimseye,
Seni beklerken şaşırdım yılları,
Sabret diyorlar.

Tamam deyip geçiyorum,
Unuturum,
Alışırım,
İnanıyorlar.

Ama ben asla,
Katılmıyorum yalanıma,
Nefret kusuyorum,
Mutsuzluklar…

Ara sıra vuruyor kokun burnuma,
Uzaklığını bile özlüyorum.
Direnmeye gücüm kalmadı,
Ölüyorum…

…

Bir deniz kenarındayım şimdi,
Ellerim yok,
Gözlerim kör olmuş,
Sadece soğuk rüzgarı hissediyorum.
Kader hükmünü vereli yıllar olmuş…

Sen ise,
Benim bilmediğim bir şehirde,
Hiç bilemeyeceğim bir kokuya hasret...
Hala büyüyememişsin,
Yaşın geçmiş de olsa.
Hep aynı çocuk…


…

~ Ki hiç bilemeyeceksin,
Ben hep sana aşık … ,,


Buket Çevik