Deniz ve Son Mavi
deniz, vuruyor dalgalarını uzun bir yolculuk üstüne
deniz, ağırcasına bakıyor, ağırcasına bir mavi ile deniz, uzuyor ufka doğru, martılara dokunurcasına güneş, bir çizgi oluyor mavi üzerine dalgalı ve sıcak dokun, ve sokul, rüzgar saçlarında, akşama dokun kararsın mavi, kör olsun gözler, batsın güneş bu öyle efkar, bu öyle bir yaşam, yorgun ve son balıklar çırpınıyor, zakumlar pembeliğini yitiriyor susup bak, giden gün geri gelmiyor yitip gidiyorum ben, ellerim çırpına çırpına bakıyorlar insanlar, ağaçlar, taşlar bakıyorlar denize bakar gibi ölürken bir kuş soğuktan daha soğuk bu kör, bu korkak, bu cahil bakış susup bak, bir damla yaşamak son bir mavi kaldı damarlarıma giren son bir özgürlük, adını hecelemek suç son bir mavi karardıkça kararan ve siyaha tutmuş donuk kan rengi susup bak, son günün de yaşamak ağlıyor göklere uzanmış bayrak, ruhunu yitirmiş toprak deniz bakıyor, vuruyor dalgalarını üzerime nefretle deniz mavi, deniz kan kırmızı, deniz haykırıyor, uyan Türk! soğuktan daha soğuk bu kör, bu korkak, bu cahil bakış susup bakma, ölen sensin anla... |
son bir özgürlük, adını hecelemek suç
son bir mavi karardıkça kararan
ve siyaha tutmuş donuk kan rengi
susup bak, son günün de yaşamak
Güzel bir şiirdi. Tebrik ederim.
Saygı ve selamlarımla.