Dağlar Öksüz YörüksüzŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Devletimiz yerleşik hayata geçiş projesi gereği, binlerce yıldır süren bir geleneği bitirdi. Yörükler dağlarımızn neşesiydiler. ONlardı dağların sahipleri. Toroslar onlarla mutluydu. Ama şimdi o yurtlar, çakalların hakimiyetinde.
Dağlar, şimdi öksüz, yörüksüz
Aşılmaz dağları aşan yörükler,
Keklik sesleriyle coşan yörükler, Memleket memleket koşan yörükler Dağlarımı öksüz koydu hökümet. Kara çadır nerde develer nerde? Buz gibi ayranı dermandı derde. Şimdi otlar bitti konduğu yerde, Dağlarımı öksüz koydu hökümet. Yörük kızı türkü söyler gezerdi, Küçük Musa her gün çayda yüzerdi. Dağlara taşlara "sevda" yazardı Dağlarımı öksüz koydu hökümet. Onlarsız her taraf virandır şimdi, Obalar, tokatlar örendir şimdi, Kurtlara kuşlara yarendir şimdi Dağlarımı öksüz koydu hökümet. "Keçi zarar verir" diyor meşeye, Yanlışı oturtmuş ta baş köşeye. Gerek yok böylesi bir endişeye Dağlarımı öksüz koydu hökümet. Hem köyler boşaldı hem de dağları, Tütmüyor burnumda tulum yağları. Unutmam imkânsız eski çağları Dağlarımı öksüz koydu hökümet. Özledim kalaylı ayran tasını. Bir daha duyamam oğlak sesini. Tutarım her daim bunun yasını Dağlarımı öksüz koydu hökümet. 12/2009/Konya |