Kaldır başını artık kaldır
Yetmedi mi baktığın öyle durgun
Ayaklarına.
Ayakların ki inceden iplerle bağlı
Uzak sandığın anıların acılarına.
Çelik teller mi örülü gözlerinde
Kaldır başını artık kaldır
Gör göğün maviliğini.
Uçarken gör kuşu.

Efkarım birikiyor yangın yeri kalbime
Alnım çarpıyor soğuk gözlerine
Durakalıyorum olduğum yerde
Boğulmak değilse niyetin
Tut artık ellerimi
Ellerim ki ellerinle anlam bulsa da
Yitik bir aşkın içinde
Kurtarmalıyım
Zamansız gidişleri.

Kaldır başını artık kaldır
Yetim çocukların güldüğü
Çıplak ayakların dikensiz yürüdüğü
Yollarda
Bekliyorum seni.
Her çocuk biraz sen
Her aşk biraz ben.
Yitirilmiş ne varsa tam ben.
Bekliyorum seni
Patika yollarında köylerin.
Işığını gözleyen ev gibi
Yeter gözlerini beklediğim.

M.S./2009
KAHRAMANMARAŞ