UMUDUMU EZDİNİZ....Horgörüyle yüreğimi kurşunlarken sözcükleriniz Çürük göğün güneşine doğru uçtu, barış umudum Martıların iğrenç kahkahalarında tuz buz oldu BARIŞ Hava çökecekmiş gibi çatırdadı Bir şimşek sol yanıma geçirdi dişlerini Sular kesildi doğdukları gözeden Deryalar karaya kesildi Güzellik zehir gibi aktı dereden Mülkiyeli birinin sözleri ezdi barış umudumu Koştum Göğü yırtarak koştum Bitkin ayaklarım kardeşliğe doğru yalpaladı Sislerin içinden fırlayan kamyonların meşin suretlerı Tankaların paletleri ezdi barış umudumu Koştum Dörtnala koştum topuklarımın üzerinde Habire yürüdüm Sevenlerin yaka silktiği bu yollardan Lanetin pis kokusu karıştı çığlıklarıma Sela veren imamin gözleri ezdi barış umudumu Bir tek Cami avlusunda ki dilenci acıdı yaşadıklarıma....... 05.12.2009 |
Kardeşçe yaşamın koşulları,fertllerin dil,din ırk söylemlerini bıraktıkları ve insanı insan olarak gördükleri bir gün bu acılar yaşanmaz sanırım...
Saddam binlerce insmazlum yarattı .Ya özğürlük söylemleriyle gelenle ,milyonlarca mazluım yaratmadılar mı?
Ben barışı,kardeşliği,insanca yaşamı savunuyorum,senin gibi......Ama ülkemizin barışını ancak ülkemizin inasanları,kardeşliği çözecektir...
Acıya hepimiz yanarız..dilenciyede
Acısız ve dilencisiz bir ülke dülşlemek hepimizin hakkı...
Kutlarım etkili ama dokundurucu bir anlatım.....
Kutluyorum....