3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1671
Okunma
Ayın ondördünde ay,
Bir kız edasıyla doğuyordu geceme
Bense
Çocukluğumun kaneviçe nakışlı kırnetleriyle sevişiyordum.
Kendi acısını içinde taşıyan sevgililerim geldi usuma.
Bedenleri;
Bütün kaleleri düşmüş masumiyetin sığınağı
Bakışları;
Çeliği yumuşamış şehvetin mabedi kadınlar.
O genç
O diri
O el değmemiş güzellikleriyle kadındı onlar...
Ayın ondördünde ay,
Bir kadın edasıyla doğuyordu içime.
Sağır gecelere hüznünü sağan
Çok yalnız,
Çok güvensiz,
Bir başına patikalarda dolaşan
Bütün mağrurlar gibi hep uzaktan seven kadınlar....
O zevksiz
O çirkin
Ve o iğreti evler
Sevgi üretmiyordu soluklarında,neyleyim
Bil cümle hayatın dışına itilmiş kadınların
Mutsuz bedenlerini düşündükçe
Hala ezilip durur yüreğim.!
25,11,2000-Menemen
5.0
100% (1)
Cevap Yaz