KADINLAR......
Ayın ondördünde ay,
Bir kız edasıyla doğuyordu geceme Bense Çocukluğumun kaneviçe nakışlı kırnetleriyle sevişiyordum. Kendi acısını içinde taşıyan sevgililerim geldi usuma. Bedenleri; Bütün kaleleri düşmüş masumiyetin sığınağı Bakışları; Çeliği yumuşamış şehvetin mabedi kadınlar. O genç O diri O el değmemiş güzellikleriyle kadındı onlar... Ayın ondördünde ay, Bir kadın edasıyla doğuyordu içime. Sağır gecelere hüznünü sağan Çok yalnız, Çok güvensiz, Bir başına patikalarda dolaşan Bütün mağrurlar gibi hep uzaktan seven kadınlar.... O zevksiz O çirkin Ve o iğreti evler Sevgi üretmiyordu soluklarında,neyleyim Bil cümle hayatın dışına itilmiş kadınların Mutsuz bedenlerini düşündükçe Hala ezilip durur yüreğim.! 25,11,2000-Menemen |