Dostlarımızın bize gösterdiği sevgiyi abartmamız, duyduğumuz minnetten değil, takdire ve sevilmeye ne kadar layık olduğumuzu herkese göstermek içindir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
. şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Çınar dost...Ben mısraları ayıramıyorum hepsi bir bir ilmek misali bağlı birbirine...Sadece çok beğendiğimi belirtiyorum...kaleminize sağlık, ilhamınız bol olsun...Baki selamlar..
La vie en rose başladı tekrar duyuyor musun? Ve; Ben bu gece de sendeyim anlıyor musun! ..
Sevgili Dost Çınar...
Yılları neleri yutuyor kara deliğine… Hey hat! Yaşanmış nice anı saklanıyor göğsümüzün sesinde! Sonra mısra olup düşüyor gönül sözümüze. Bir aynanın yansıması kadar hoştu şiir. Mektuplar da gelir Bak gelmiş ki, dizelerin senin sesinde dost Çınar. Sevgiler dizelerince…
yalın ayak gezinir martılar sahilde, ayaklarına bak kömür zifti aralarında... hırçın duruşunu ne çok sevdim bir bilsen, bir görsen içimde dalga dalga gezinen halini, acıma bana ne olur acıma, seninleyken ben nasıl hor bakmışım sana... ah nazlı gelin, kara kuşağın mı var belinde, kırmızılar nerede.. nazlı yarim zonguldak'ım, yüreğim, çiçek adım, yolum, suyum... seni çok özledim.
kara bir sevda bu, anı değil, düş değil benimkisi, tuttum elini, yüreğini gördüm, karaya ilişmiş yeşilini gördüm, ilmek ilmek ruhuma işlendin, siyah taylar gibi gözlerimde gezindin... anla halimden, vurma yüzüme yalnız ege akşamlarını, inciltme yüreğimi, yerine koymadım hiç bir kenti... sende düştüm toprağa, ne olur kabul et düşeyim en son koynuna...
Hiç aklıma gelmezdi Zonguldak, ...............................................hiç aklıma.. La vie en rose başladı tekrar duyuyor musun? Ve; Ben bu gece de sendeyim anlıyor musun!...
daüssıla ile hatırlanmış bir şehir de sizden sayın Çınar...sayın İstiare'ye ben de katılıp diyeceğim ki; hiç bilmediğim bir şehri nasıl da özlettiniz bana...bu ki işin aslı , geçmişimize hasret midir...yoksa gözü kara bir sevdaya mı bilemedim...
Zonguldak'a gittim bir anda, bende ordayım. Ne anıları var bende. Şimdi orda olmak vardı dedirtti şiiriniz. Zaten siz yazınca, dalıp gidiyorum şiirin içine, çoğu zaman kalıyorum içinde,şiir bitse bile. Kömür karası gözleriyle davet ediyor belki de bizi. Ben duyuyorum sesini. Ya siz? Kutlarım sevgili Göle, yine tadında bir şiirdi. Mektup gelirse haber verin, eğer özel değilse okurken, ben de eşlik etmek isterim. Sevgiyle...
tebrikler