***YİNE SANA SIĞINIYORUM***
Serin bir ilkbahar gecesinin
Yarımı çiğneyen saatinde Yalnızlığımın Yüreğimde İmar edip yükselttiği buruklukla, Esen rüzgarın tenimde bıraktığı Üşümüşlük ve titremeyle Yıldızlarla beraber Cırcır böceklerine eşlik eden Kurbağaların oluşturduğu O muhteşem senfoniyi Dinliyorken, nedense yine seni düşünüyorum… Fırtınada yolunu kaybetmiş Bir gemicinin deniz fenerine Kilitlediği rota gibi İlah’a yaptığı salada Bir aşığın, kıbleye yüzünü Çevirmesi gibi Fırtınalarımda ve yalnızlığımda Seni arıyor sana sığınıyorum Sigarayı bırakmış bir tiryakinin Kriz anlarında vücudunda ki ilk titremede Alnından dökülen boncuk boncuk Ter damlalarında Bilinç altının dürtüsüyle En yakınındaki paketten aldığı sigaradan Çektiği o ilk nefesin kutsallığına sığınması gibi Günahından tövbe etmiş bir tövbekarın şeytanın dürtülerine boyun eğerek o günahı tekrar işlemesinin vicdanındaki oluşturduğu o kutsal pişmanlık duygusunun onu tekrar rabbine yönelterek el açtırıp tövbeye sığınması gibi her sıkıntılı anımda bende seni düşünüyorum soru işaretlerine yaslanmış kocaman bilinmezlerle sana sığınıyorum bir annenin şefkatli kollarına sığınan bir bebek gibi hayallerine koşuyorum içine düştüğüm kör kuyumsun benim yaşanması gerekirken yaşanmamışların yüreğimde bıraktığı o muhteşem izlerin aydınlatıyor beni ve yine seni özlüyorum nedense gözlerinin üzerimde bıraktığı maviliğe sığınıyorum seni çok özlüyorum… sevgili… |
bütün mesele hazır olmakta
madem hiçbir insan bırakıp gideceği şeyin
gerçekten sahibi olmamış
erken bırakmış ne çıkar../shakespeare/ruha dokunan düşünceler"
...
gönlünüzce kalın