Baba Annemi Gördün müNasıl yok! Melekler ne kadar gizlerse gizlesin bul onu baba! İnsan kılığında, insan kalıbına değilde Tabut kalıbına dökülmüş bir akşam üstü Giderken hiç bu kadar çıplak görmedim diyorum sana Hiç bu kadar öpmek nedir bilmiyorken zaman Yaşlı bir mezarcının küreğindeki sesi gibi O çukur düş yalnızlığına şöyle boylu boyunca Uyandığında korku, korku nedir bilmez Korkuyor olabilir baba Ölüme ağlayan bir dilde yaşamak Beyazlar içinde öylece tek başına Baba annemi gördün mü? Nasıl bulamıyorum En tanrı tanımaz gecelerde sevişirdiniz Sana bakan gözleri büyürdü, büyüdükçe karanlıklar azalırdı Sağanak yağmur başladığında donmazdı ellerin Severdin, koklardın, şemsiyen olurdu hani Renklerin kokusuna verirdin kendini Beyaz; ölümün yavrusudur diye hep sona saklardın Daha özgür büyüdüğünü söylerdin dünyaya inat Çiçeklerden uzak daha özgürsünüz şimdi oralarda Bul onu baba! Karanlıkta aç ve çıplak- Bir ateş böceği bulunmaz deme bana sakın Alevler yüzümü yakıyor deme bana ne olur Baba annemi gördün mü? Nasıl kayboldum Sen cambaz değilsin ki Sırat köprüsünde ne işin var baba! zk©lk 2007 |
ONDAN KALAN BIR BEYAZ MENDIL BIR DAMLA YAS
AGITLI TÜRKÜM YASLI SAZIM ADI DILIMDE KALDI
YASTIGIM ISLANIR HER SABAH ONSUZ RÜYAMLA
UNUTMAK MÜMKÜNMÜ ÖLÜMSÜZ SEVDAMIN ANASI
GERCEKTEN ACININ NEFESINI YUTKUNDUM BU GECE
YÜREGINE SAGLIK GÜZEL BIR SIIRDI HELEDE ANAYA YAZILMISA