Çatlarken toprak kuru bir dal altında
Gümüşi bir aşk yeşerir göğün kalbinde
Çocuk ayaklarıyla koşar, hüzün
Deli bir denizin hırçın dalgasına.

buradaki mana çok güzel olmasına rağmen bir kelimesini çokca tekrarı ses uymunu bozmuş bence..

Akşam çöker sararmış dalın ucundan
Ağlar, ayrılık nedir bilen karanlık .***bu dizede anlam bozukluğu olmuş..düelmesi gerekir diye düşünüyorum*

Ağarırken güneşin mehtaplı gecesi
Erkek elinde bıçak biler.
Nasırlıdır elleri ve bir dahi kalbi
Yutkunur kadının hitabı
Yumruk olur çakılır
Dönse de dünya umursamazlığıyla
Kadınlar öldüklerini hiç bilmeyecek...

*bu bölümde hiç bir ses ahengi yakalayamadım bence biraz kafiyelerle anlamı bozmadan ses ahengi
sağlanmalıydı...


Yakmazsan geceyi aydınlanır mı kamer
Yıldızlara atılan onca yeminsiz kemerin
Altında eziliyor yorgun gençliğin
Zamansızdır her doğan güneş
Amansızdır her elveda.
Elvedalardan sonra doğar kadın
Elvedalardan öncesi anne.

**bı bölüm şirin en iyiybölümü vasatın üzerinde bu şiire göre..


Kılıftan kılığa giriyor bakışın
Ağıtlar mı yakışın
Yoksa sana mı yanışın
Şu ya da bu sebepten
Ölümdür kadını doğuran
Bundan mıdır?
Kadınlar öldüklerini hiç bilmeyecek.

**ve final yine serbes şiirde aradığım o ahenkgi bulamadım ..
bunlar acizene görüşlerim .sant adına daha nice güzel şiirler inş..saygımla*