KİRAZ
Evimizin önün de, bir garip ağaç.
Yaprakları sararmış, yeşili de az. Yalınız kedisi, hüzünlenmiş biraz. Gidenlerin arkasından, dertlenir kiraz Sesini dinlerim, gözlerim kapalı. Rüzgârda sallanır, hayallere dalarım. Konuklarına, gıpta ile bakarım. Ruhuma arkadaş, canım kiraz. Az kaldı, uykuya yatacak. Yenibaharlara, kucak açacak. Bedeni ısınınca, tomura erecek. Tüm dostlarına, kavuşacak kiraz. Nihal |