Gecenin Ufku
Gözüm karardı yine gecenin ufkunda
Akıl fikir hiç bişey kalmamış Teni elleri yüzü dokusu Hiçbir damlası, hayali gözümde kalmamış Artık bir ben varmışım vakite Gecenin ufkuna tane tane İnciler dökmüşüm ben yalnızlığıma Elim, yüzüm, dokum bedenim Hep bir anı olmuştur sensizliğe Duvarlar geceler şiirler Tövbe ettiremedi birdahaya Acı içinde yalnızlığımı paylaşıyorum Nereye gideceğim belirsiz Bir kayıtsız gibi dolanıyorum Gecenin ufkunda Aslı benzeri yok bu hikâyenin Ne teni ne dokusu nede kokusu yok Hiçbir hikâyede Bir ben varmışım meğerse Gecenin ufkunda tane tane Ümit Orucoglu 19 Nisan 2009 |