fırça darbeleri...
Önce bir darbe,sonra iki,sonra üç...
derken;çatlaklardan sızıyor, her vuruşta sıyrılıyor yağ gibi hikayen... sonlu sonsuz, kireci döküyor alabildiğine ve karıştırıyor hırçınca renkleri... katı, kaskatı kesilmiş eller var şimdi üzerinde... ’gelinin teyzesinden bir küçük altın’dercesine takmış, boynuna tabloyu hayat... ne olduğunu bile anlamadan zenginleşmiş yoksulluk. güneşler yaralanmış,sessizlik hükmetmiş geceye... gel gör ki hiçbirşey değişmemiş, değişsede insanlar... kederlerde kalmış eski bir kırkbeşlikle, mutluluklarda,pişmanlıklarda... şimdi seç yolunu ve devam et, durma,bekleme,aldanma hayasızlıklara... alçaklığın dergahında... Sinem KARAKÜTÜK |