SIKILGAN ÖLÜLER...
Kimisi yaşamı mat etmiş,
kimisi avurtlarını yelken... loş tekkelerde,derisi birinci derece yanık, bir iki jetona rehin olan elleri, o eller ki koca bir yaşamı çevreleyen titrek,çizgili ve yorgun... zamanında zemzemle yıkanmış o teninde, solgun bir fısıltı,ancak bir o kadar haykırış... harfler havaya boşaltılan fişekler gibi , saçma ve sessiz... eller susuyor beyazın ışığa dönüştüğü sonda . kim gider kim kalır bugünden sonra? belki de ölümden cayıp gelirler... SİNEM KARAKÜTÜK |
kim gider kim kalır bugünden sonra?
belki de ölümden cayıp gelirler...
Beğeniyle okudum çok güzeldi..+5
Sevgi ve saygılarımla!..
ŞİİR BAŞLIĞI "BELKİ" olabilir mi acaba?..