şehvete zirvendebir deli kehanetin kuyruğunda berduş sürüklendiğim kayalardan toz kalkmaz yediğim her vurgun kine kızarırken bin azimle saldırdığım basamaklarında yaşam her acının göğsümde bir ölümü süzülür sabun kokulu bir çift elde dirilirken yüreğim her bir basamağında batağa batarken ben sana tırmandıkça bin sürüngen edasında hayat beri dur sen zaman unutma usuldan kahpe darbelerini sırtıma vurdukça bin okyanus çözülürüm çiziklerimden kanayan yüreğim çocuk kahkahalarında bedenim ağlayan girsemde üç karış toprağa en hasından mermer çirkefin sularından güller beyhude lahitime topla eteklerini hayat soluğum ensende geliyorum kestiğim kuyruğum kanarken ellerimde bir çözüleceğim zirvende şehvete soluğum ya da bin düşeceğim dibine ellerim cebimde mersaus 26/05/200... |
ölümmü yaşammı bedene ödül!
iyi bir şiir...
tebrikler....