kalbin kör vuruşları
Şafağın ilk hüzmeleri düşerken
en karasına gecenin kasıklarından açar ellerini göğe yakarırcasına sarılır bataklığın kızı tarar sırma saçlarını çamurun dibinden minik bir kök umuduyla yaşam savaşında bir nebze soluğa sen en güzelsin dönüp dönüp de baktığım sen ıtır kokulusun sabahın ışıklarında koynuna sokulup da taptığım çatlarken aynalar ulvi güzelliğinin masal dağlarındaki otağına bir işmarınla sersefil kalan bedenim su olup erir gözlerinin narına ve ben deli poyraz daha ettiğimiz yeminlerin mürekkebinde uçuk yüzüm solmadan topladığım gururumun kırıklarını doldururum ceplerime aldırmadan ve sen yeşilin en hası çağlarken gözlerinde kustuğun kini doldurduğun heyben bir deli yangında kül olur sevgi ormanında kör vuruşlarına ama bil ki şimdi görmeye başlarsın yeşil panjurlarını sıyıran gözlerin ile kırılma noktasında son ilmeğe sarılıp pembe fistanına kundakladığın kalp gözünü cigaranın dumanında yolladığın kör ölüme mersaus 1/06/200....şimdi gör dünyayı |
yüregine saglık.......