adın batsın
dertlere kederlere düştüm
yandım tutuştum el uzatanım olmadı adın batsın be sakarya bir sevda uğrunda süründüm gözyaşı döktüm bir vefasıza birgün dönüp bakmadın adın batsın be sakarya şerefsizlerin arasında kaldım kıvrandıkça kıvrandım yandıkça yandım adın batsın be sakarya olmuş artık tek tesellim bir sigara kimsemde yok o olmasa adın batsın be sakarya ne anadan gördüm vefa ne babadan nede yardan yanlızım ben bu diyarda adın batsın be sakarya göreğim günler dolmuş çileyle gülmek bana haram olmuş hap ağlamakta varmış adın batsın be sakarya itirazım var bu çilelere itirazım var vefasızlara güldür be artık benide adın batsın sakarya ... ne verdin ki bana ne alacaksın benden sakarya ... |