Ben var mıydım?

Soframda yangın var!
Soframda yangın var.çocuklarım aç…
haykırdı kadın!
O gözler!
kocaman siyah gözler…
acı içinde,çaresiz …
sıktı yumruğunu,sıktı dişlerini
haykırdı kadın

kimse yok mu?

Dudağından süzüldü incecik kanı…
Çöktü olduğu yere
O gözler ok gibi yüreğime saplandı
Bilirim o duyguyu
Anne olmak zordur inan
Çaresiz kalmak
Kimsesiz olmak
Yalvarmak zordur
Ya çocuklarını aç uyutmak? ...
Çocuklara masal anlatmak bile zordur…
Hele umutlu kılmak daha da zor…

Kimse yok mu sahiden?


Uzaklaş buradan diyordu içimdeki ses
Uzaklaş buradan …kaç …kaç çok uzaklara
Sarmadın yaralarını,kanayan yerlerini daha

Kaçmak kolay mıydı?

Ama ben anneyim bilirim bu duyguyu
Ben kadınım bilirim bu duyguyu
Ve ben insanım bilirim bu duyguyu

Cesaretim var mıydı?

Ağır bir yük vardı sanki bacaklarımda
Beynim de başlamıştı beni yormaya
Çığlıklar duyuyordum.ağlayan çocuklar
Silahlar,coplar,tecavüzler,kayıp hayatlar…

Ben var mıydım?

Usullacık gittim yanına
Çıkardım beyaz mendilimi
Koydum kırmızı kanına
Ben varım dedim…
Bak, yüreğimi getirdim sana…

Çocuklar aç uyumasın diye
Yanındayım haklı mücadelende
Onurlu yaşamlar için
Çocuklarımızın kırmızı yanakları için
Göz yaşından elmalar yapabilmek için….
sahi,göz yaşından elma yapabilir miyiz?

Gürcan Kırım