Hile ve ihanet güçsüz insanların işidir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Şizofren gecede monolog…
chitlembik
0,0 / 0 kişi ·1 beğenme · 7 yorum · 2248 okunma
Şizofren gecede monolog…Sana her bakışımda kendimi sorgulama ihtiyacı duyuyorum. Gözlerinin böylesine Thales’i andırması neden? Biliyorum, üstüm başım yalnız kokuyor; Silkelesem suskunluklarımı şiirler dökülecek. Bak, susuyorsun hâlâ… Gecenin a-demli saatlerinde seni arar gözlerim Dilimde bir sitem ruhuna isyan ederim Yalnızlık çöker üzerime Susmak bana yakışır vuslatlı saatlerde Her saniye dudak uç(urum)larıma adın düşmese bile Unutmaz bu yürek görmediği seni Dinmek bilmeyen kanayan yeri Yıldız olup düşersin gözbebeklerimden Tutamam Tutamam seni Çocukluğumda geçirdiğim ateşli hastalıksın sen. Özlemlere uyanmışım şiirler boyu. Vuslatlara ateşlenmişim özlemler boyu… Us’uma takılmış kör bir çelişki, Ellerimi semaya uzatan En büyük dileğimsin sen. Adağın benim… Benim adağın… Benim… Ben… Anafor yalnızlığımdaki karanlık Kendimle konuştuğum anlardaki şizofrenliğimsin. Yüzünü bir kere olsun görmeden, Sesini duymadan, Gölgene dokunmadan sevdiğim cansın sen… Vurgun yemiş yüreğimin içinde En büyük yarasın sen… Kanayansın… Kanayan… Kana… Kırılmamış çocukluğumun kırık düşü, Kimsesiz yolculuklarımın sonunda geldiğim şehir Kaybet beni kayıplıklarında… Yitir tüm cümlelerimi suskunluktan kâğıtlarında… Bak yine bir şarkı sana susuyor. Kol geziyor kâğıtlarda eksik şiirler; Nerdesin? Toprakların hala umut kokuyor mu? Hani yağmur yağdığında üşürdü ya gözbebeklerin… Doğanın rengi yeşile çalıyor mu? Hani her hazanda eylülü boyayan rengin… Bulamadan kaybettiğim sen Veya Kaybederek bulduğumsun. Nerdesin şimdi? Kucağında büyüttüğün hayallerin, Olmayan bedeninin gölgesi var mı? Varsa, Dokunmama izin ver Ver de bitsin bu “hasret” denilen… Yıllar geçti aradan… Sensizlikle dolu upuzun yılar… Sensizlikle dolu upuzun… Sensizlikle dolu… Sensizlik… Sen… Biraz da “Ben” Ki ben değil miyim aşk cümlesinin yüklemi? Ki sen değil misin aşk masalının yazılmamış en yanı? Kıskanmıyorum artık Ne sesini, Ne bedenini, Ne de mezar taşını… Çünkü biliyorum sevildiğimi… Çocukluğumun siyah beyaz düşü… Karanlık yanı… Gecelerimin ağlayan hüznü… Ailemin en değerli varlığı, Nerdesin? Bir parıltı ol gel görün saniyelik de olsa Rüya ol ya da… Dedim ya kıskanmıyorum işte… Eski ben yok bu bedende Yıllar önce bilinmeyen bir nedenle silindi. En büyük bilinmezliğimsin sen… Öğrendim Öğretti babam Her evladın aldığı ayrı yeri ‘’Bir elde beş parmak! Hangisini kesip atabilirsin acısız…’’ Dün gibi aklımda babamın sözleri Şimdi söyle kıskanabilir miyim seni? Bir dakika görebilmek için vermez miyim şu can denilen nesneyi… Yolun ucunda sen ol yeter ki… Tüm yolculuklarımın varacağı tek şehir sensin… Tüm otobüs camları sana bakıyor… Bütün seyirler seninle güzel abim… Ecem 03.10 26.05.07 |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şizofren gecede monolog… şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
kardanadam
26 Mayıs 2007 Cumartesi 19:13:21
Gözlerinin böylesine Thales’i andırması neden?
Gölgene dokunmadan sevdiğim cansın sen…
Vurgun yemiş yüreğimin içinde
En büyük yarasın sen…
Kanayansın…
Kanayan…
Kana
Tüm yolculuklarımın varacağı tek şehir sensin…
Tüm otobüs camları sana bakıyor…
Bütün seyirler seninle güzel abim…
Her ne kadar mavi bir boncuk yoksa da sayfanın üstünde
ben buradan ayrılırken şairemin sayfasına hayranlıklarımı bırakacağım
Sevgi-saygı-hürmet-
şiir bu işte
Gölgene dokunmadan sevdiğim cansın sen…
Vurgun yemiş yüreğimin içinde
En büyük yarasın sen…
Kanayansın…
Kanayan…
Kana
Tüm yolculuklarımın varacağı tek şehir sensin…
Tüm otobüs camları sana bakıyor…
Bütün seyirler seninle güzel abim…
Her ne kadar mavi bir boncuk yoksa da sayfanın üstünde
ben buradan ayrılırken şairemin sayfasına hayranlıklarımı bırakacağım
Sevgi-saygı-hürmet-
şiir bu işte
aynur soysal kumcu
26 Mayıs 2007 Cumartesi 17:13:06
tebrıkler ecem hanım kalemınız ve ılhan perılerınız hep yanınızda olsun.
kehya
26 Mayıs 2007 Cumartesi 16:36:48
Anafor yalnızlığımdaki karanlık
Kendimle konuştuğum anlardaki şizofrenliğimsin.
Yüzünü bir kere olsun görmeden,
Sesini duymadan,
Gölgene dokunmadan sevdiğim cansın sen…
Vurgun yemiş yüreğimin içinde
En büyük yarasın sen…
Benimde var böyle özlenen bir abiim
Yıllar geçti özlemini bitiremedim.
Yüreğine sağlık, her satırını yaşadım,
Muhteşemdi... tebrik eder,
Selamlar, saygılar sunarım.
Kendimle konuştuğum anlardaki şizofrenliğimsin.
Yüzünü bir kere olsun görmeden,
Sesini duymadan,
Gölgene dokunmadan sevdiğim cansın sen…
Vurgun yemiş yüreğimin içinde
En büyük yarasın sen…
Benimde var böyle özlenen bir abiim
Yıllar geçti özlemini bitiremedim.
Yüreğine sağlık, her satırını yaşadım,
Muhteşemdi... tebrik eder,
Selamlar, saygılar sunarım.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 26.5.2007 16:21:08
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 2248
Yorum
: 7 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
anlatım çok güzel imgelere dönüşmüş
şiir gibi şiir
ve çok parlak gelecek vaad eden, saglam bir kalem...
yuregine ve emegine saglık
saygıyla.