Sen bilmedinSen bilmedin, Yaşadın ama görmedin. Seni ne kadar çok sevdiğimi. Seneleri bir bir deviripte Seni senelerce beklediğimi. Bilir misin? Ne zor gelir insana. Var olduğunu bilirsin. Delice sever ve seversin. Orada bir yerde olduğunu bilip Gidemezsin. Dokunamazsın. Dokunamaz göz yaşlarına. Ayrılık mezesi olur Aşk gözyaşı Durmadan akar yarınlarına. Sen bilmedin. Seni delicesine sevdiğimi Beklediğimi hala. Tükenmişliği mi, çaresizliğimi Göremedin. Şimdi gelsen baş ucuma. Açsan ellerini buda bana yeter. Bir su döksen toprağıma. Bir hercaisin sen Hayırsızım, sormazım, anlamım Manamsın sen. Hiç bilmeyeceksin. Neler yaşadığımı. Nelerle seni yaşattığımı ve seni andığımı. Haberin dahi olmayacak Bir gün çekip gittiğimden. Unutma, Unuttuğumu sanma sakın. Sen bana benden yakındın Sen içimde yaşayan candın. Gittin... Sen gittikten sonra seneleri devirdim Her şeye inat seni yaşatmak için. Gelmedin. Gelemedin biliyorum. Olsun. Seni beklemekte güzeldi. Seni özlemek gibi güzel. Fakat dayanamadı yüreğim bu ayrılığa Taşıyamadı seni bu Dünyada. Senide aldım koynuma, Sakın öldüğümü sanma. Sevenler asla ölmezler Ne bu dünyada Nede diğer yanda. Ben sensiz her gün öldüm Sen bilmedin. Ben sensiz zaten bir hiçtim Seninle yaşadım ömrüm boyunca. Ve seninle yaşıyorum hala. Yaşayacağım da. Gürsel PAL |
“ Varlığın acı veriyor olsaydı bana;
Seni ölüme sevmez
Gelmeyeceğini bile seni beklemezdim hala.
Ben sensizlikte bile "seni yaşıyorum" sevgili... ”