AYDINLIKLAR TANIMAZ BENİ
Nöbetlerden yorgunum
sigara dumanım ısıtmaz beni çığlıklarım yarım, yollar ıssız karanlıklar çağırmaz beni Aydınlıklar tanımaz. Muştular taşımıyorum artık yarınlara dair Yarinler boş bir hayal Çantamda kuru bir ekmek Görenler tanımaz beni. Bilmezler gerçekliğimi. Yolların tozudur saçlarıma eşlik eden Bir düş görür gibidir adımı söyleyen Yorgunum, yorulmaz sandığım ben Gözyaşlarına muhtaç hasretin esaretindeyim ben şarkılar söyler kadınlar yollarımdan geçerken çocuklar dolanır, aşkı bilmeden Her dönen eli boş döner Sarhoş bir yalnızlıktan Ayılınca başlar acılar Bu defa son derken. Her sonun bir başlangıcıydın sen Güneş gibi ufukuma doğarken Sönmüş bir sigara külü gibisin Ben boynu bükük yollarda beklerken. |
Güneş gibi ufukuma doğarken
Sönmüş bir sigara külü gibisin
Ben boynu bükük yollarda beklerken
Derinlemesine duygularla yazılmış bu eserin kalem sahibini
içtenlikle kutluyorum.
Saygı ve selamlarımla
Hasan DEMİRCİ