BU ŞİİR BİR MAHKUMUN İÇ MUHAKEMESİ, PİŞMANLIĞIDIR.DİNLEDİĞİM BİR ZAT’IN DİLİNE TERCÜMAN OLMAKTI BÜTÜN GAYEM.


Zamanın ötesine, taşıdığım uçurum
Ya nefsim ya da hırsım, başka bir devir değil
Gölgesinde gizlenen, o bedava gururum
Şeytanın topuğuna, ruhumdu diyen eğil

Kör düğüm olmuş zevke, süresiz ateş kattım
Budalaca işledim, hafızamda hayatımı
Karanlığın izinde, senelerce can sattım
Devşirdikçe günahı, terk eğledim bahtımı

Bir günlük tohumdan, gül yeşermiyor dedim
Maddenin deryasında, maneviyat yıkıldı
Türlü entrikalarla, hürriyetimi yedim
Bu misafir bedene, Tanrım ölümü kıldı

Korku mahzenlerinde, sükût arzuyu tattı
Hançeri zulm eyledi, merhamet çukurundan
Gözlerini öfkeye, ram ederek kararttı
Sıyrılıp çoktan gitti, o mukaddes nurundan

Gece ile gündüze, baş verip eğilsem de
İçimde kopan kuvvet, bir başka tapılmışlık
Gözbebeğimde zehir, nefret üfler ensemde
Beyhude zaman diyor, bu ahmaksı kanmışlık

Cinayet işliyorum, fark eder mi başkası
Hükmetmek için âleme, pusu kurdum günlere
Sırrına ermedikçe, kesilmiyor arkası
Bu yüzden veda ettim, o sahipsiz dünlere

Felekten gelen ölüm, bana soğuk bir buse
Şefkatsiz kalan yarım, çoktan gerdi çarmıha
Bir daha asla girmem, ümit denen meclise
Gün yalanı sürse de, ihtimal yok sabaha.


Nevzat TAŞKIRAN
08-11-2009