ŞAHLANIRDI ÜRKEKLİĞİM
Uçurumların kıyısında
Hayallerimin kanadığını Ruhumda görürken, Şahlanırdı ürkekliğim. Acizliğimin içinde Titreyen dilimin Sesini vuramazdım semaya İçimde yankılanırdı İhtilal dolusu yalnızlıklarım Düğümlenirdi aklım Kaybederdi muradını Kapılıp giderdi terkedilmişliğim Karanlığın dehlizinde. Zaman maharetini Kıyımcı kimliğiyle Gölge adamlar yaratıp Kapanmayan yaralar açardı Sarsılan yüreğimde. Kaçırırdı gönlümden Sırrını peşkeş çekerek Ruhuma dönmeyen Güftesi bedelli Talihsiz kaderim. Çaresiz kalırdı İçimde ki asiliğim, Koparırken aklımın velayetini, Ne zaman görecektim Derinliğimde gizlenen, Ayarsız saatlerin Vicdanımda yaftalanışını, Kulağımda çınlayan Acının uğultusunu. Nevzat TAŞKIRAN 12-11-2009 |
sevdiğim anlatış tarzıdır tarzınız.
kaleminiz daim olsun
selam ile.