YALNIZLIĞIN GÖZYAŞLARIDüşen yaprağın hüznü var Gecelerin sakladığı sahipsiz öykülerin, Soluduğu keder deryalarında Yanıyor yine uzak şehirlerin loş ışıkları Karanlığın sesi geceler içinde büyüdükçe büyüyor Bir içli nağmedir ki o anda yüreklere dokunan Yazılan her satırda yalnızlığın gözyaşları var… Zaman çizgisinde yitirilmiş olan duygular Yolunu kaybetmiş kör bir kurşun gibi Saplanırken içli gecelerin yanık duran göğsüne Gönüllerde bir sızı var ki durmaz, kanar. Can götürmez bir cefa dünyasında Dikenlere sarılı kalırken bütün mutlulukların adı Her anında yalnızlığın gözyaşları var… Kusar durur zehrini birikmiş acıların deli yelleri Yoksunluğun en cüretkâr sahnesinde başlar Yazgı denen bir bitimsiz oyun Gösterirken gerçekleri sere serpe Büklüm büklüm eğdirir başını bütün yaşanmışlıklara Yaşarken geceler kendi içinde sevincini Bizlere sunduğu türküde yalnızlığın gözyaşları var.. Islanır kelimeler, gözler karışır sislere Duygusallığın en vefasız anında yürekler yanar Mevsimler gelip geçerken ruh duymaz olur Duymaz olur, umudun o sönmez ışığını Sönerken boş vermişliğin deli dalgası gönüllerde Hüzünlere yol almış olmanın zorlu yokuşlarında Yorgunluğun ağırlığında yalnızlığın gözyaşları var Gözyaşları var yoksunlukların derinliğinde Acı biriktirir yürekler içinde Bomboş ellerin yürek yangını bitmez olur Şafakların sökmez olduğu gecenin düşlerinde Bir kapı arkası kadar yakın uzaklıklarda Sızlanırken güneşin battığı yer Kanadığı yede yalnızlığın gözyaşları var… |
Acı biriktirir yürekler içinde
Bomboş ellerin yürek yangını bitmez olur
Şafakların sökmez olduğu gecenin düşlerinde
Bir kapı arkası kadar yakın uzaklıklarda
Sızlanırken güneşin battığı yer
Kanadığı yede yalnızlığın gözyaşları var…
Yalnızlık,gözyaşları ve hüzün.Dizelerde kalsın dilerim.Anlam dolu ,harika ve çok güzel bir eserdi.Tebrik ederim değerli arkadaşım.Sevgilerimle.