Bırak yakamı...
Kimsin?...
Nereden geldin; nereye gidiyorsun? Seni yemekle meşgul zamana ahkâm mı kesiyorsun? Hey! Kudurmuş zamanın dişlerindeki yolcu!... Sonbahar yaprakları sararıp yere düşer biliyorsun Hayattan kopup giden o canlar gibi; Geçen zamandan hiç ibret almıyormuş gibisin Hey! Kudurmuş zamanın dişlerindeki yolcu!... Akıp gider sonsuzluğun içinde; zaman denilen mevhum Sen; sen sadece bir yapraksın, hayat ağacındaki dalda Bir ecel rüzgarı vurur koparır seni Belki yeşermeye başladığın bir anda Belki de; sarardığın sonbaharında; Bir hazan yeli gelip "haydi" diyende toprağa düşeceksin Dünyaya geldiğin gibi yine çıplak gideceksin Kimsin?... Nereden geldin; nereye gidiyorsun? Ayaklar çıplak; beden üryân olmuş yolculuk sonsuz... Ne olur bırak yakamı!... Fani alemde beni oyalama; baki alemde utandırma yüzümü Bana dost görünüp de en büyük düşmanım olan; Nefsim!... Metin Kaya İLHAN TRABZON |
Nereden geldin; nereye gidiyorsun?
Ayaklar çıplak; beden üryân olmuş…Yolculuk sonsuz
Ne olur bırak yakamı!...
Fani alemde beni oyalama; baki alemde utandırma yüzümü
Bana dost görünüp de en büyük düşmanım olan;
Nefsim!...
Hesaplaşma güzeldi. Bende kopya çekeceğim bu gidişle. Hesaplaşacağım o kadar çok şey varki nefis bunların başında tabiki. Tebrikler saygıdeğer şairim. sevgi ve selam ile.