çaresiz...
kaç sele kapılıp gittin
vurdumduymaz tavırlarınla acıtırken yüreğimi taş olsun diye kaç fasıl dinledim sözlerini nefretini silah gibi doğrultma üzerime harfiyen yazıyorum yaşamımı katip gibi ikinin bir ettiği zamanlarda sessizce satır aralarında yaşadık işte her dönüşünde sırılsıklam ve ürkek aynı kolların müptelası gözlerinden okunan şizofreni aşık çaresiz bir çocuk gibi ümitsizce uyanış vazgeçmeli mi gidenin ardından yas tutmayı öğrenemedim işte kara toprak altına koyamadım cansız bedene ruhu katamadım işte uçuk.. |
şiirdi
şair
çok hoşuma gitti emin olun
yürek mısraları
yağmur yüklü
sevgimle.