-1-
Leyla
Gözlerinde sürmedir hüzün
Ellerin küçülür
Işıklar söner bir bir
Aşk kuşanır
En keskin kılıçlarını
Sana karşı
Ellerin avuçların yukarı dönük
Af dilersin Mağfiret Tanrısı’ndan

Ulular seni
Bilmecelerden ve masallardan
Kaçma büyücüler
Süpürgesi yücedir büyüleri kadar
Ve şapkaları
Simsiyah göz bebeklerinin rengi
Hayatları

-2-
Kirli düşlere perde kılar aşk seni
Kırçılmış yapraklardan
Avuntular kurarak sen
Aşka hayran
Acınaklı öykülerle donanmış
Yıpranmış kalakalırsın
-Sönmüş-mumlar-mezarlığı-
Şamdanlar
Etrafını sarmışken

Leyla
Gözlerin akar
Gecenin ayazına
Gözlerin kadar karadır gece
Tüm suçlusu sensin
Karanlığın ve
Ay tutulmalarının

-3-
Sen Leyla -Gözlerine hüznü sürme diye sürmüş
Ulu bir çınarsın aslında
Ve bu masal
Köklerinden tırmanan
Aşk sarmaşığıyla
Senin aranda

-4-
Leyla
Leyli leyli leyli leyl…
Geceye övgüler dizen
Kelimelerdir hecelerin
Sözlerin kayıp bilmecelerdir artık
Leyli leyl

Sen-Ley-la
Hece hece dilimdesin hep
Aşkı esir aldığımdan beri
Güneş yüzümden doğarken
Sanki dünyanın çatısı çökmüş
Sanki son kiremit de düşmüş
Yerinden
Ve böcekler antenlerini açmış
Papatyalar yapraklarını kapatır gibi
Hecelerini çekiyorsun Leyl
Dilimden …Sen …Neden....

Öykülerim vardı oysa
Durmadan anlatılan
Öykülerim denizlere akan…
Akarsular gibi berrak…
Suskunluklar bilediğim
Kırgınlıklar edindiğim
Baygınlıklar geçirdiğim her birinde
Şimdi gelip çekiyorsun
Hecelerini dilimden birdenbire

Öykülerim tat(-sız-)
Şimdi…

-5-
Ve Leyli biliyorsun
Savaşlar vardı
Büyük ülkelerin
Küçük çocukları öldürmek için
İcat ettiği silahlar

Sarmaşık aşk
Sen ve çınar
Birbirinizi esir aldığınızdan beri
Savaşlar daha çok çocuk aldı
Annelerin kollarından

Leyla
Aşk size zarardı
Leyli leyli leyli leyl
Aşk bize kadardı leyl….